Her seferde benliğim sanki bir tayfa
Uzaklaşırken kıyıdan sakin sakin
Sıyrılıp uzaklara kaçmak yalnızlığa
Esiri olmak haftalarca hırçın dalgaların
Fırtınası dindiğinde o kıyılar hep sakin
İçime giren soğukluğu karanlığın kurşun gibi düşen acısı var.
Ağrıyan yüreğimin helak olmuş hayalleri içinde tükenen.
Bitiyor nefesim, azalıyor! Yetmeyen içimde bir kan akışı var.
Tutuşan canım değil canımdan can verip yoluna öleceğim
Biri var.
Dolaşırım mezarları, sadık toprağın altında olanları dinlerim
Güneşten korkar dolanır etrafında
Çok zaman haindir o saklanır arkana.
Dost olmaz gölgesi bile insanın
Karanlık gibi çöker ve gözlerinde büyür
Bütün korkuları takınca ardına.
Gölgesiyle yaşayan bir can düşün!
Elbet; öykünmek için çok sebebi var
Tutmak için yükünü şu dünyanın
Elbet; ne sarih bir yol, ne aydınlık
Her düşünde bir marifet
Her işinde karanlık var!
Ne çok şerefsizliğe soyunmuş insan.
Ne sen gitmeyi koy aklına, sabret
Ne ben sana kal diyeyim aceleyle.
Hiç sokulmasın gitmek o güzel başa
Özür dilerim kırdığım yüreğinden
Gitme kal, özrümü kabul et.
Gel, ömrümün üstüne şöyle otur
Figanıma bir can, bir nefes ver.
Ey! İçimde kurgan nice hasletin
Yandığına değil, bana hak ver.
Hani haraba yanmış bir nefes olan
Sapına düştüm perde perde, hicranda beni yaz
Gel vur mızrabı, aşikâr olsun, elinde inlesin saz.
İçimde hiciv var, gülerken ağlarım, olsun da biraz
Titresin yüreğim, ağlasın gözlerim, vurda inlesin saz.
Makamı gir, usul sofyan olsun, çıkarsın meyanda
Bütün kıyıları senle çevrili
Öyle bir toprağa bıraktın ki
Sadece şavkında değil kalbinin
Gündüz güneş, geceler ay
Semada gül yüzünde vardı.
Yağmurlu bir gündü seni düşündüm
Hayalin canlandı bir aklımda
Gözlerim ıslandı ağladım durdum
Bu akşam yanımda sen olmayınca.
Şahitsiz yapılan her işin
Nikâhsız yapılan sevişin
Amaçsız yapılan dövüşün
Alışı var verişi yok.
Suyu kesik hazanda bir gül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!