Altan İlhan Arslan Şiirleri - Şair Altan ...

Hiç kimseyi sevme sevemedim ben
Esrarlı gözlerinin kalanı kâbus
Bir şey kalacaksa şayet geriye
Beni koparan kadere isyanın olsun.

Sakın geçme hatıradır deyip

İtiraz ediyorum ben feleğe
Ömründen giden her şeye.
Sordumu hiç alırken benden
Bir kez olsun.
Koparırken bu can acımadı mı?
Hangi yürek ben olsun

İnsanın kaltağı asfalta bulaşan çamur gibidir.
Ne dağda gözle onu ne patikadan
Güle benzer oysa insanın iyisi
Ne dağda yetişir ne yükselir çamurdan.

İyilerin arasında çirkin olmak kötüdür!
Ya, kötülerin arasında iyi olmak nasıl?
Tek bacaklı bir adam gibi acıklıdır görüntü
merhamete düşmüş aczin ta kendisidir
her gün bu yüzden kendinle tanışırsın! ..
Ya, çirkinlerin arasında iyiysen sen

Elinin terzisine diktirdim bak bunun söküğü yok
Gıcır eskilerden cebi derin Osmanlı bankası gibi
Urbamın üstüne cuk oturdu, ne havalı bu frank
Gel geçelim senle, İstanbul’un şu aymaz semtini.

Dökülürüz Bebek'te sahili görünce usulden biraz

Hatırı sayılır bir uyku haliydi kirpiğime düşen
Kaç gece tünedi bilmem ki kaşıma!
Ebcedi öğren memenin kuyruk acısıydı kapıyı çalan
Arsızlığa hiç etmedim tahammül
Öyle çat kapı gelen gereksiz bir uykuya.
Metaneti sindirmiş alık bir bakıştı

Her zaman çatlağı gibidir toprağın
Bir kabuk kadar sert ve acımasız
Adam dediğin o erkeği aşkın.
Ne kadar narin ve o kadar ince
Bir yaprak kadar hayata doludur
Kadın dediğin o dişisi aşkın.

Yıkılacak, duvarlar gibi olmaya meyil ettiysem, kimse tutamaz
Zamanı kalbimden çıkarmış aklım, en dibin de cehennemin;
Gel gitlerine çok saydım, bu ahmak ve cevahir, Allah tanımaz!
Dinsizlerin için de, hayvanların adına, kendimden bile utandım.
Nasıl da bakar yüze, içi küf mantarları gibi o ne zehirli bakış
Alçağın zifirin de karanlık bile bu kadar naif ve narin olurdu!

Ben varım orada;
tam aklının sustuğu yerde.
Yüreğine dokunan her şeyin
başladığı yerde ben varım.
Suskunluğunun kalbin de
tövbesiz acıların içindeyim.

Hiç dokunma şadıma huzurlu bir taş buldum!
Seneler eskitmiş yaşlı bir konak gibi
gelişime verem olmuş bu kasvetin
ben suskunluğunu seviyorum, hiç bıkmadan
beraber ölüyoruz saatlerce.