Yarın olmaz, ben geceden hasarlıyım
Uykuya silah çektim, kavgalarda.
Yüreğin ucunda asılmışadamlığım
Gün doğmaz çok eski bir mektup da.
Hadi, kat satırların arasına beni
Unutulur, ziyan etme kendini o kadar böyle hafife almayacaksın!
Derdine girdiğin bu hayat var ya, o kendini ağırdan sattığı için
Üstüne yüklendi tamam, kabahat! Sen umursamaz olacaksın
Meyletme ne olur sevdiğim, kırma! O gönül sadece ikimizin.
Karır gece, günü berbat bir akşama bırakır, gözün yaşlı kalmayacak
Çınlatmayacaksın yüreğimi, ağlatmayacaksın, kandırmayacaksın!
Öyle çok hain, kötü dolanır etrafı seyret
Gördüğün her göze geleni insan mı sandın?
Yılandan ve akrepten daha da iğrenç
Nicesi insan gibi dolanır en güzel yerde
O en güzele, yakışıklıya etme hiç hayret.
Gün sarılmış meftun yine iki âşık gibi
Kaynıyor hevesler dal uçlarında
Sevişir böcekle bütün çiçekler
Bahar açmış gibi şefkat kollarını.
Durmuyor içimde bir heves var ki
Eski bir düşünceyi takmışım aklıma
kirli bir cam gibi gözlerimi ovuşturup,
yürüyorum.
Bir iz bulur ayak kendine
bir sigara iyi gider, iyi gider diyorum... Bir an da yakmışım!
Yürüyor yol bana, ben durur muyum?
Hani mevsimsiz bir nota'dır makamlarda
yağan her usul
ve her sus
sanki bizedir, bize! ..
Söylenir şarkılarda en güzel aşkın,
aşkın yüreğin de çalan bu şarkı.
Dudakların söyler hüznün şarkısını
Hicranı derin uykudan uyandırsa ne olacak.
Kaç ses daha çıkacaksın, ineceksin hangi ölçüye!
En dibinde ağıt olsan
Bulamazsın içimdeki makamı.
Söylesin! İçin için ağlayan bir ney
Tahammül mü kaldı artık!
Kaplamışken karanlık her yerimi
İğreniyorum duygulanmaktan bu saatler
Acıklı bir bestenin nağmelerine kapılmış
Bir sel gibi bulanık akıyorum içimde.
Bir damla gözyaşına dilenir olduğum
Yalnızlıktı karanlık ve sessizlikti yalnızlık
Işığın doğduğu andı hüküm, hakikate ol dendiği andı…
Önce Ulu bir hükümran gibi duruyordu karanlık gece!
Sonsuzlukta bir yürek gibi hâkimdi kendine
Taki… Işığın varlığına dek.
Kâinata açılan yolun şahadeti oldu aydınlık!
Usulen gelip selam verir de sonra yalnız bir köşeye çekilir!
Kısık bakışlarında çoğalan karanlık ve görülmeyen bir his,
İçinde taksim ettiği bütün lanetlerini o sessizce çoğaltır.
Nefsini körelten onca hile bir yana, zifir içinde zaten pis!
Melun! Bütün şeytanları gelmiş hepsi birbirinin üstünde
Hepsi bir ruhu çalmanın şehvetiyle öyle bir kudurmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!