Altan Doğan Şiirleri - Şair Altan Doğan

bakışmaları yetmez
birbirlerine
bakışmalar getirirler
kim bilir nerden

bakıştılar
aydınlandı ortalık
güneşle değil

bak
ne yapıyorlar
birbirini boyuyorlar
öpüşleri kuşlardan

çıktılar
birbirinin limanlarına
gemileri ipek yüklü
baharat yüklü

girdiler
var olmanın ahşap kulübesine
sıkılıp oynadılar
her yerleriyle

bir sessizlik buldum yitirdim yine
küçücüktü nar kokulu ilkçağ bakışlı
yıldızlardan ağır ağır dökülen imge

bir sessizlik buldum yitirdim yine
gecenin hayvanları acayip uğultulu

onları eşit yapar
bakışmaları
ağaçlarla eşit
kuşlarla eşit

AHVAL


yerin kalbi gökyüzü,göklerinki uzaklık
yüzyıllar geçip durur iki an arasından

gittikçe kızıllaşır
ötüşü turnaların
ben çokken bende

seslenir ay'a
hayale dalan çocuk
atım mısın ne