Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Bu günlere gelmişsek,bir değersek sen ve ben
Bunun mimarı kimdir? Tabii ki ÖĞRETMEN.

HAZRETİ MUHAMMED 'dir güzel ahlâk öğreten
İlim ÇİN 'de olsa bul diye ilme yönelten.

Balığın lezzetini anlatamam
Çam kokusuyla yaşayan sevgilime...
Oğlak etinin tadına varamam
Düşünmeden âşık olmak neyime?

O hep yüksekte yaşamış tepeden bakar...

Uzanıp ellerimle topladım yıldızları
Parke taşı yerine döşedim aşk yoluna...
Gönüllü bekçi diktim erkeklerle kızları
Göz kamaştıran yolun hem sağına, soluna.

Yıldızlar ışığını senden alıyor artık

Dertlerimi siyah kalemle yazarım
Kara,ne de uygun renk dertlerime,
Birgün gelip hayat ve kaderin
Bir silgi yumuşaklığıyla
Kara yazıları sileceğine inanırım.
Aşkımı kopye kalemle yazarım

AKDENİZ 'in kabaran köpükleri
Rüzgârla denizin sevişmesidir...
Sevgi taşar koyları ve bükleri,
Yakamozlar denizin işvesidir...

Hani bir duygu vardır ki insanda

Allah'a çok yakınız mezarlıklarda
Selvilerin ucundan,
Bir yanda o bir yanda biz
Aramızdaki mesafe:can.

Allah'a çok yakınız câmilerde

Her ana sevgisi dilenen çocuk
Çok sever anasını.
Ne kadar diye sorsalar
Açar iki kolunu gururla
Demek ister:bu kadar...
Yavruyu anaya bağlayan

Dağ başında ateş yakar çobanlar
Dumanını bulutlar görür,
İçimde ateş yanar
Dumanı çıkmaz ki bir gören olsun...

Dal ucunda yaprak titrer

Ruhuma bir his olup düştün de Ankara'da
Denizlerden vazgeçip yaşar oldum karada.
Şifa beklenmez mi hiç onulmaz bir yarada?
Renkler var binbir çeşit,sonuç ak ve karada.

Avrupa Birliği bir çıkarcı uydurması
Çünkü onun AET hem mayası, anası...

Öyle bir güruh ki bu maddiyat başta gelir
Terazisi H u k u k t a n yana hep fire verir...