Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Sanki göl dışı çamlar nöbet tutan neferler,
Gölde soyunmakta bak sapsarı nilüferler...

Yeşil palet yapraklar ressamlara hazırdır,
Nilüferlerin beyaz açanları da vardır...

Ateş düştüğü yerleri yakar...
Yanmayan ateşe donuk bakar...
Üzgünüm o yiğide,şehide
Ne yazık! Ölümü kanıksama var...
Ateş düştüğü yerleri yakar...

Kadın,denize benzer
Deniz,kadına,
Doyulmaz ikisinin de tadına.
Bir serinliktir insanı çeker
Deniz kucağına
Kadın bağrına.

Ruhun benimle olsun...deniz ile bedenin...
Güneşimde sen varsın, kumsalımda yine sen...
Hâyâlin gözlerinde kalır ilk kez görenin,
Umut veren gülüşün,ömre bedel bir bûsen...

Serinletirken yakan, yakarken de mut veren

Makama çıkmak için türlü merasim ister
Huzura çıkmak için kâlben ALLAH de yeter...

ALLAH'ı zikredişle bütünleşir her zerre
ALLAH'a şükredişle bereket bin bir kerre...

Sevgilim,
Bu yazdıklarım artık
Son kelimelerim.
İnsanlık ne erişilmez saadet...
Şu aşk denilen şey olmasa
Tadı az olurdu saadetin sanırım.

Ulusal Bayramların ulusu Cumhuriyet
Onda demokrat yaşam,onda gerçek hürriyet.

Kurulması kadar güç yaşatabilmek onu
Kaybeder isen gelir mutlu yaşamın sonu.

(ŞANLI ORDUMUZA SAYGIYLA VE MİNNETLE SUNULUR...)

Zafer göründü bize biz de zafere koştuk
26 AĞUSTOS günü sel gibi coştuk.

AFYON tepelerinde girlevikleşti pınar

Ömür, eldeki sabun eridikçe eriyor
Suyun temizliğini köpük yapıp veriyor…
Zaman yumuşatıyor, sertliği gideriyor,
Direndikçe eriyor, kendince şükrediyor…

Ömür bir gün bitecek… Zaman akıp gidecek…

Sevgiye bedel diye verdim özgürlüğümü
Çözemedim bir türlü aşk denen o düğümü...
Üzülmek ve sevinmek iki yüzü sevginin
Göz yaşımı gören çok,gören yok güldüğümü...

Her bir şeyi zıttıyla yaratmıştır YARADAN