Alper Eğrikar Şiirleri - Şair Alper Eğrikar

Ey,
Gözlerinden nur saçan kadınlarımız,
Yaşınız, ırkınız, kilonuz, boyunuz fark etmeksizin,
Sizi zulme dur demeye davet ediyorum.

Siz,

Elbet güneş doğacak
Zihnimiz pak olacak
Beyaz beden saracak
Kalbimiz Hu atacak

Allah Hu Allah Hu Allah

bir gün gelir
sen kalmazsın
ben öğretmenim
sen bankacısın
gelirken kaç ekmek alayım?
karıcığım.

karmakarışık olur
hayat
karşılıklı bir şey değildir
iyiliğe iyilik
kötülüğe kötülük
karma

karşılaşmalarımız
istenen paraların nasıl ödeneceği?
bu kadar muamma ile hayat
zor olabildiği kadar zor tabii.
bizden başkası var mı oralarda?
yalnızlıktan sıkılmaktan da sıkılmış biri

Karşına çıkacak kadar cesaretim olsaydı,
Şu an haritada israil diye bir devlet olmazdı.

kasten
herkesle aramı bozmaya çalışıyorum
sevmediğim haller
sevmediğim durumlar ve
sevmediğim insanlarla bir olmaktan
nefret ediyorum

aka de mi ya
hep dürüst olmam gerekiyor
yoksa nasıl bakarım toprağa
Allah'ım görüyorsun
affetsen beni
cehennemi tarif etsem

kendimi, seni, oğlum.
senin için yerden cesetler topluyorum.
her başımı yere eğdiğimde,
yeni bir can, yeni bir çiçek görüyorum.
solmuş, çokça yaralanmış bir çiçek,
farklı farklı uzuvlarından parçalanmış.

Biliyorsun, kentte kışlar hafif geçer.
Kentte kışlar hafif yaralar açar kalbe.
Üşürüz az, güleriz belki yağmuru bırakıp.
Ellerini yine cebine koyarsın göğsüne bastırıp,
Dilinden taze kokulu güller açtırırsın.
Kuruyup kalan ağaçları tekrar yeşertirsin.