Yine mum ışıklı odamda yapayalnız, vardiyasız
Karşımda üzgünlüğünü tebessümle yenmiş sen
Sen dedim ise hayalin, hemde gözlerime bakan hayalin.
Adını yazıyorum duvarıma, masama
Uzun olduğundan harfler küçük kalırdı.
Kalbimdeki kadar büyük olmazdı.
Artık yanlızlığımda iki fal okurdum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
