III.
Puslu gece, nazlanarak yerini sabaha bırakıyordu
Şehre mevsimin ilk yağmuru yağıyordu
İçimdeki çocuk, yağmurun altında yürümek istiyordu
Amma ve lakin ıslanacağım diye aklım gidiyordu
Neyse ki yağmurdan korktuğumu bu şehirde kimse bilmiyordu.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta