Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
EMİNİM KOLAY DEĞİLDİR YURT DIŞINDA YAŞAMAK..SİZDE BU DUYGUYU TADANLARDANSINIZ..AMA SANIRIM ŞİMDİ TÜRKİYE'DESİNİZ..VE MUTLUSUNU..
Okuduğum bir kaç şiirinizde dikkatimi çeken bir şey oldu. Eserinizi öykü yazar gibi giriş, gelişme ve sonuç bölümleri üzerine kaleme alıyorsunuz. Tabiri caizse bombayı son mısraya saklıyorsunuz. Çok güzel yapıyor ve başarıyorsunuz.
Şiirinize ayrı bir tad, ayrı bir derinlik ve anlam kazandırıyorsunuz. Kendinize has bir özellik, bir renk, bir ahenk katıyorsunuz.
Kendimizi yaban ellerde bulduk.
Ezansız geçen günlere kahrolduk.
Geri dönsek gelir mi giden mutluluk.
Almanya dedikleri yer bu muydu.
Gurbetçiler geri dönse Almanya biter demiştiniz. Yarım kalmış diye düşünmüştüm. İşte bu kıta tamamladı.
Yüreğinize sağlık. Paylaşımınız için teşekkür ediyor, katılacağınız programlarda başarılı olacağınıza inanıyorum. Sağolun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta