Biz, senin yeryüzüne ufalanmış insanların
Tanrım
Kaderlerimiz ellerimizden düşerek,
Bir yazı akıyordu boyunlarımızdan.
Ayın denize düştüğü ilk gün,
Bize verdiğin zamanının nerede biteceğini bilmeden,
Utanıyorduk büyük kelimelerimizden.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
