Uzakta dizilmiş sıralı dağlar
Bu gün bu ellerden göçen biri var
Dertlenmiş yüreği bir kadın ağlar
Acısını giymiş gidenlerin var
Munzur dağın başı bitmez dumanı
Kanı kanla silmeyin
Güzel yarınları heba etmeyin
Geleceği yıkmayın efendiler
Barışın sevgisiz konup göçmeyin
Bebelere kıymayın efendiler
Yıllarca bekletti gelmedi geri
Şimdi gelecekmiş ne önemi var
Çok yıllar oluyor gelse de geri
Sevmiştim bitirdim ne önemi var
Azgın aktın doldun bütün göllere
Birazcık mutluluk çoğu zor hayat
Beni neden çabuk yordunuz yıllar
Nede çabuk geçti o güzel hayat
Beni yerden yere vurdunuz yıllar.
Kurudu dereler, akmaz sularım
Anadolu'da kadın
Evine tutkulu, görmez dünyayı
Anlayamaz, baskı neden kadına
Sallar eşi dostu düzler dünyayı
Sevgi der hep yalan sözler kadına.
Adımların narın atar
Çapkın bakar ah Süheyla
Görseniz azıcık sakar
Düşer kalkar ah Süheyla
Evde kalmış kırkta yaşı
Arılar uçuşur tutmuş kovanı
Ortalık toz duman sarmış obanı
Aman diler arı vurma dumanı
Kaldın karanlıkta yıktın yuvanı
Siyah sünger gözlerine çektiler
İnsan isterim
Olmasın gelecekten korkusu
Ölüme boyun bükmeden
Adam gibi öleni
Bir insan
İmaj yap sacına kimse duymaya
Değiştir kendini sendeki yanı
Kırlı sakal dedi birazcık boya
Değişir pişersen satar insanı
Kendime ipeksi gömleği aldım
Ne bedeller ödendi ne canlar size
Yaşadılar neler bıraktılar bize
Kimi boğazına sarıldı kimi denize
Ah güzel İstanbul,sana neler ettiler?
Kimler geldi ne fidanlar diktiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!