ALIN TERİ
Çalışmadan yemek değil bizim maksadımız,
Bizi korkutan toz toprak değil.
Yılmayız taş kucaklamaktan,
Yorulmayız güneş alnında tırpan sallamaktan,
Korkmayız dağın altına girip maden aramaktan.
Anlaşılan sen de anlamadın,
Nerede görmeli beni?
Bizi yoran, emeğimizin karşılığını alamamaktır.
Bizi korkutan, geleceğe umutla bakamamaktır.
Soframızda kuru soğan,
Bizi korkutan hastamıza ilaç bulamamaktır.
Bu tarlayı köylü kardeşim ekti, biçti, üretti;
Angara’daki beyler hem yönetti, hem tüketti.
Yeter artık beyler, duyun sesimizi!
Sofrasız kalır mı alın teri dökenin köylüsü?
Emeğimiz alınır, hakkımız yenirse,
Bir gün hesap sorar bu tarlanın işçisi!
Ömer Tural
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 18:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!