Çalışanın Alın Teri Şiiri - Nurettin Sevim

Gün doğmadan çıkar yola sessizce,
Ne zorluk yıldırır, ne yokuş geri,
Umudu yüklenir yürek gizlice.
Helâldir en temiz o alın teri.

Çatlayan ellerde onur taşınır,
Geçim derdiyle doğrulur her gün,
Bir lokma ekmeğe emek karışır.
Alın teri ile yoğrulur her gün.

Ne kurnazlık bilir, ne haramı yer.
Kazancı azsa da yüzü hep aktır,
Gönlü de eli de tertemiz bir er.
Alın teri olan yürek hep paktır.

Alın teri döken yorulsa da hep,
Helâl lokma olur, bu böyledir net.
Emekle yoğrulan her bir kuruşun,
Değeri ölçülmez altınla, ziynet.