Karanlık bir kuyu misali düşüncelerim,
Sonu yok belki de,
Gittikçe soğuk ve karanlık hayallerim,
Sonum ölüm sessizce.
Yanan her kibrit çöpü,
Büyük bir savaştan çıktı garip gönlüm,
Ne mavzer, ne silah ne de mermi,
Yürek yaralı, suskun ve durgun
Belki de son çırpınışları, bu savaş biter mi?
Yaş akar, gönle kan damlar,
Gidiyorum yarin kokusunun geldiği yöne doğru
Rüzgarlar pusulam oldu
Yön gösterin yarim nerede
Biliyorum o hatıraların silinmediği şehirde
Gidiyorum karanlıktan aydınlağa doğru
Saçlarımdaki aklar,
Rengini senden aldı.
Gözlerimdeki yaşalar,
Bil ki senden kaldı!
Sevgilim! Bırak dokunma,
Gözlerin buğulu bu günlerde,
Bir derdin mi var dostum?
Sessiz ve karanlık gecelerde,
Yalnız değilsin yanındayız DOSTUM,
Sesin titriyor, bir şey var biliyorum,
Yüreğime prangalar vuruldu,
Haykırışlarıma cevaplar duyuldu,
Dağlar cevap verdi,fırtınalar duruldu,
Beklemekten inan gönül yoruldu,
Aşkım seninle öldü,
Bugün gönlüm yine darda,
Gün yok bana sensiz bu diyarda
Gel artık yanıma,
Kan ol canıma.
Hasretlik zor sensizlik kor,
Kuran'ın yaprağından fal bakan insanlar
Kader katibim kesilmiş içinde yalanlar
Ruhlarını arındıramayan mücerret kadınlar
Benden saf temiz sevgi umarlar...
Bakışların diyorum, kaçtığım bakışların
Baktığın yüreği kızgın çöllere atıyor
Yıkıma uğramış işgal altı sokakların
Enkazında yakılmış bir beden bırakıyor
Karartma uyguluyorum dünyama korkarak
Bu nasıl kırkayak
Kırkı da farklı ayak
Adımlarına uyulmuyor
Biz sana yaklaşmayak
Hey gidi eski karafatma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!