Üzgünüm
Yıllar yılı emek verdim bir gonca gül bitirdim
Tomurcuğum açılmadan güneş yaktı üzgünüm
Irmak oldum dere tepe yare varan yollarda
Ya kurudu suyum ya da deli aktı üzgünüm
Gönül eğip de başını olur olmaz ezilme sen
Bir gün sahibin bulunur bulamazsan üzülme sen
Feleğin defteri doldu satır satır dizi dizi
Mürekkeplere bulanıp, eğri büğrü yazılma sen
Bir ömür geçirdik; gizli, aşikar:
Bazen avcı olduk, bazı da şikar;
Kiminde ıslandık, kimi yağdı kar;
Mahşere kalmasın hak; telaşım var!
Çocukken başlamış tersine kader:
Bir ova; mermerden, örtülü üstü.
Sapsarı bir yağmur iki belikten…
Gören gözler, kötü talihe küstü;
Kurban olam düğme, çık şu ilikten!
Ovaya; yanlardan dalga vuruyor,
Sebep her ne ise, doğduk bir kere.
Türlü acı, cefa akılda kalan.
Hayatı sırtladık; boştan boş yere,
Dünya yalan, ömür yalan, biz yalan…
Çocukken farkına varamadık ki…
Yalan Olmasa
Ayrılık sevgiye bacı olmazdı
İnsan da riyayla yalan olmasa
Ömür mutlu geçer acı olmazdı
Doğruluk hunharca talan olmasa
Çek elini gardaş! Karışma bana!
Can benimdir amma, beden doğanın.
Kuyruğum dik dursun, ben aç yatayım.
Keyf benimdir; köy de Ali ağanın…
Kimsenin malında gözüm olmaz ki…
Karga 2
Sesi soluğu kesildi
Kurbağalar vırak vırak
Yuvasına mı basıldı
Özlenmeyecek artık Gak
Karga konmuş gül dalına
Bakar sağına soluna
İşleri koymuş yoluna
Bir gak sana, bana bir gak..
Bülbül görür figan eder
Gün aydın görünüyor
Sevgiye bürünüyor
Mutluluk kanatlanıp
Yuvasına dönüyor.
Gönlünüz kuş yuvası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!