Sen varsan güçlüyüm
Yoksan sen yaşayan bir ölüyüm
Yeri göğü sarsar feryadım
Bahar seli gözlerimden akan yaşları dindir
Ne varsın nede yoksun
Umutlarımın dili
Şehrimde doğan güneşim
Seni düşünmek
Ölümle yaşam arasında
Kışımda baharı getiren çiçek
Sevdam duraksamayan sonsuzluktur
Gece gibi siyah saçlı
Nazlı nazlı bakıyordu
Gözleri siyah güzel bir kadın
Yorgun ve soğuktu nefesi
Suskun düşünceli korkuyordu
Toprak ana allara büründü
Düşümde gördüğüm gelincik çiçeği
Anlatamadığım içimdeki sevdam
Ay gibi doğsam mavi bakışında
Gül sevdası gönüllerde
Sen yürürken sol yamacıma
Gök kubbe selama durur
Ceylanlar bile kıskanır
Yürüyüşünü
Varlığın da kendimi kaybettim
Bir yıldız oldun yüreğimi aydınlatan
Çocuk gözlerini kapattı
Rahat bir dünyaya uçtu
Beyaz martıların kanatlarıyla
Artık ne tank sesleri
Nede ateş topları olacaktı
Minik elleri dayanamadı
Sevdamız usul usul
Yüreğimizde büyümeye başlar
Göz yaşımızla beslediğimiz aşkımız
CILGA ağaçta dallanıp filizlenirken
Özgür mutlu çığlığımızla kök salar
Sakindim yıl on iki ay
Herkese meydan okuyup da
Elimi tuttun da adam ettin
Yeniden doğdum alemde
Dört mevsim bahar gibi
Bu akşam efkarım hüznüm var
Anıları doldurdum ince belli bardağa
İçtikçe içiyorum en demlisin den
Dokun şu zamanın ayarına ah be çal kemancı
Kahır perdesini yırt şarkılar ruhuma saçılsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!