Çiçekli bahçemin mor sümbülü
Babamın ablamın kırmızı gülü
Pamuktan beyaz saçları örgülü
Derya denizidir şefkatli gözleri
Üşüyen yüreğimi ısıtan tek tanem
Dünya bir yana sen bir yana
Şafağın yüzüne tutunmuş
Dağların hoyrat rüzgarında
Güneşi öpüyor yaban gülü
Bir eyleme çağrı olur ateşten rengi
Bazende inleyen türküdür gönüllerde
Vazgeçmişken her şeyden
Yaşamaktan,gülmekten
Kimseye tek kelime etmeden
Umutsuz çaresiz
Yarınım dan habersiz
Yanımda olan kimsem yokken
Kalıplaşmış hep aynı ifadeler
Kamış sevdaya yanmış ney olup inlemiş
Sensin yıllar dır ruhuma can verensin demiş
Hiç bitmeyen birde sevda varsa yürekte
Taramış zülfün teline dökmüş türküyü
Düşürdün figana perişan ettin ney-i
Yine zifiri gecenin sessizliğinde herkes
kendi alemin de,sefasındayken
Gözlerim dikili tavana,yarin hayali
bana taaf yapmışken
Ama nereden bilecekler ki,
ben aşkıma meftun olmuşum
Barikatları aşarak
Sevda denilen gömleği
Korkusuzca giyindik
Sevdanın zamanı olmaz
Ey/ aşk yaşa başa da bakmaz
Böyle sevdayı kim gördü ki
Sana olan sevdam
Azgın bir nehir gibi
Dur durak bilmiyor
Kimse durduramıyor
Engel olanı tanımıyor
Ezip geçiyor
Sızarım, gönül pencerenden içeri
Sevdanın kokusu sinmiş üstüme
Uzat ellerini uzanan ellerime
Bastığın yere toprak olacağım
Kıymetlim vaz geçilmezim
Sanki dünyaya yeni gelmiş,
çocuklar gibiyiz
Güzel bakışlarına kurban olduğum
Gözlerindeki ışık içime güneş
İçimi ısıtıyor gülüşlerin
Canıma can katıyor sevişlerin
Gel ey susuz çölümün gülü
Bülbülde gülde sensin bezirgahım
Kalpten kalbe giydiğim ah-u şandır
En güzel ismin kara kızdır kara kız
Yumulup gözlerine bir aleme dalsam
Yeniden gelsem cihanı aleme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!