Ali’m
Yoldaşın Ali
Sen haki yeşili bir ceket giyinmiş yirmi yaşında
Göğsünden çıkarıp yüreğini atmışsın masanın ortasına
Gözlerindeki yaşla bırakmışsın ardında bir ana
Ananın elinden ekmeğini çalıyorlar Ali
Pazarlarken seni saray bozması villalarında
Aylığı yedi papelden Amerika’ya
Ananın elinden ekmeğini çalıyorlar Ali…
Okutmuyorlar seni
Kendi evlatlarının okuduğu okulda
Seslensen vatan haini diyorlar
Ellerine vurup kelepçeyi
Esir ediyorlar düşüncelerini, düşlerini
Oysa sen
Yüreğini çıkarıp göğüs kafesinden
Atıp masanın ortasına
Henüz gençliğinin baharında
Gözü kapalı gidiyorsun ölmeye bu vatan uğruna…
Bir vatan uğruna ölmek kutsaldır Ali
Bu vatan uğruna öleceğiz gereğinde
Hep birlikte
Bir volkan gibi patlayarak
Ateşimizle boğacağız düşmanı Ali
Atamıza verilen sözleri unutamayız Ali
Ama düşman içimizde Ali
Bir ceviz kurdu içimizden kemiriyor bizi
Etimizi
Sütümüzü
Unumuzu
Buğdayımız
Suyumuzu
Emeğimizi
Umutlarımızı
Petrolümüzü
Medenimizi
Genç kızlarımızın düşlerini
Oğullarımızın, çocuklarımız geleceklerini
Satıyorlar Ali
Ananın elinden ekmeğini çalıp satıyorlar Ali…
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 18:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!