Ali Koç Elegeçmez Şiirleri - Şair Ali Ko ...

Selim Baba’nın Öğretmenlik Anlayışı
...*
Yıl 1967
Kaleiçi Semti’nde faaliyet gösteren
Edirne Erkek Öğretmen Okulu ‘nun
ikinci sınıfındayım

Öyle bir sevgili ki doğduğumuz yer
Nereye gitsek hep bizimledir
Ne iş unutturabilir onu
Ne yar, ne nehir...
Yüz kere aşık olsak, yüz yer dolaşsak
Unutmak olanaksız, elimizde değil

Yemyeşil giysisini çıkarınca ağaçlar
Bir veda busesini bekler gibidir dallar
Hicranın kızıl rengi düşerken gözlerine
Son rujunu sürerler dudağına yapraklar.
*
Çığlıksız bir sevinci yaşar artık tüm dallar

Yine erken kalktım bu sabah
Güneş,
dünyayı gönlünce aydınlatmamıştı daha
Gördüm ki
............sonbahar düşmüş yaprağa
Adımımı attım sokağa

I.Dünya Savaşı yıllarında
Bağdat’a giden
“Çukur Tekke Şeyhi’nin torunu
......................Selahattin
Kafkas Cephesi’ne giden
değerli yazar

Tekir Dağ’dan aldığın güzel adını
Elma, armut, üzüm, kiraz, sızma yağını
Karadeniz, Marmara Kıyıları’nı
İlmek ilmek işlemişsin yeşil Tekirdağ
…..
Ruhlara ilham veren yapıtlarını

Bizler düşünen ve yazan insanlarız
düşüncelerimize ve yazdıklarımıza
ket vurulunca
set konunca......bozuluruz!

evde de böyleyizdir biz

Diyojen gibi,
yalnızca tahta bir fıçınız olsa örtünecek
ya da su içmek için sadece avuçlarınız
....
Çatılmasın kaşlarınız..

Kaçırmıştım treni
Binsem de son vagona!
Yanında biri vardı
Varamadım yanına.

Ayrılık acısını

Yayla'da, bayılırım
mehtaplı akşamlara
Karpuz fenerleriyle
gezinen çocuklara
*
Zil takmış dilber gibi