Ali Karakaşlı Şiirleri - Şair Ali Karakaşlı

Şimdi seninle
bir nehir kıyısında oturup
-saatlerce susmak isterdim!
bir daha anlatmamak yitik çocukluluğumu
artık hiç peşinden koşmamak kuşların…

Dikenlere basmam için yolumu değiştirdin
ben sana hep yollarında döküldüm

köhne bütün zamanlar
ve ardımda bıraktığım çakıl taşları
seni ararken kör

Kırkikindisi yaklaşıyor ömrümün
sadece koca bir hiç düştü payıma bu dünyada
yemliha uykularımdan firar ediyor yüzün
sen unutmak istiyorsun bütün sabahları
ben unutulmak istiyorum yakılmış bir defterde
sular akıyor yatağını bulmuyor be

Beni sevmediğin için bütün bunlar
derme çatma dünya bu yüzden yıkılıverecekmiş gibi
bütün o çevre felaketleri falan
o lanet olası gökdelenler
hep beni sevmediğinden
evet-evet o ayrılık şarkıları

Ölüm diyemem sana
öyle kolay değil
can çekişiyorum
gözlerin bırakmasa gözlerimi
belki yaşayacağım

Bir parça simit uzatsalar sanki senin elinle bölünmüş Passiflora Kardeş,
bir dilim peynir kessem sanki sen gelmişsin mutfağa,
sigaraya uzansam sanki önce senin dudağın değmiş
bir hayal kursam duruşmaya almışlar beni bir zemheri gecesi buğulu pencerelerden
zaten senden yana müşteki olmak benim müebbet yatma biçimim

Senden kalan tütünden sardım
bir albümün eksik sayfalarıyız artık
yetim bir defterden kopmuş sayılırız
sen yine sığırcıklara kaç
yüreğimde senden sonra kırkı hiç çıkmayan erbain
delisini kaçırmış bir gömlek

Dünyaya son tutanağım olsun
ben ölünce aliş hiç yaşamadı desinler
ilaçlarını da hiç kullanmadı
koskoca ve bomboş yolda şiiri çok hızlıydı geldi de bizim acı duvarına vurdu, vurdu da sağ çıkamadı desinler

başka yerlerde ikimiz hep aynı kazanın kan kaybedenleriymişiz meğer

Ve şimdi üzülme çocuk, boynunu da bükme-
ağladığımızı görmesinler çocuk;
daha da acımasız olurlar!

(İçimdeki Kuşları Vurdular / Son-Savaşta Bir Çocuğa Başka Ne Söylenebilir? )

Üç vakte kadar beni anlayacaksın
kaç çıkacak bilmiyorum yalnızlığımın iç açıları toplamı
biraz da kalbimin iç "acı"larını toplasan
toplasan ve anlasan bu zihnimdeki aptal matematiği, bir de duysan otur sıfırrr diye bağıran hayatın eksilerini
hep ters çevirdi beni sevme kuvvetin
müziğim milyon desibel melankoli