Sen yoksun artık hayallerimde.
Ne uçurumun en dibinde,
ne masmavi gökyüzünde değilsin artık.
Mor bir orkidenin yapraklarında,
yada bir fincan kahvenin yudumunda yoksun.
Ne baktığın o gözlerde, ne de kırdığın kalptesin.
Ne kadar daha dayanabilirim bilmiyorum
Seni böylesine özlerken gülmek
Varlığını hissederken yüreğimde
Sessizce bir meçhulu beklemek
Sarılmak istiyorum sana ölesiye
Güzel gözlerine sel olacaksam
Kalbinde kuruyan gül olacaksam
Eğer senin için el olacaksam
Zaten yok anlamı, sil gitsin beni.
Girip yüreğinde dar olacaksam
Gölgeler çekilince sokaktan bir hayal düşer zihnime
Kalbimde yanağın, ellerin ellerimde
Hiç bitmesin isterim bu sessizlik gün ağarana kadar
Öleyim:yanımda sen ol son nefesimde
Gecenin zifiri karanlığında, bedenim
Bir varlığın vardı
Bir adımı deyişin zaten
Sana kavuşturduğu için beklerdim
Yeni günün ilk ışıklarını
Biliyordum karşılıksız seveceğimi hep
Ama gitmek..
Öyle ezip geçti ki sevdan,öyle sildiki,
Köreldi hislerim bir bir
Ne dokunabildim sana, ne görebildim
Çıkmayan aklımdan bir tek
Yar kokusu
Yine akşam oldu, yine hüzün yine sessizlik
Rüzgar bile durdu esmiyor
Bir gel, bir sarıl, sarıl ki bitsin sensizlik
Körelmiş duyularım, artık hissedemiyor
Yine akşam oldu, yine keder, yine beklenti
Öyle bir zaman gelecek ki
Ne sen beni hatırlayacaksın, ne sevdiğimi
Ve ben anlatırken seni,
Yine gözlerim dolacak, bir iç çekeceğim
Unutmuş olsanda çoktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!