Bazen
öyle bir sevdaya düşer ki insan
İmkansız
Sevse de çok, bir tek onu yaşasa da
İmkansız
Ve
Son bir damla yaş düşer toprağa
Beklerken seni bu Ekim sabahında
Yağmura karışır sevdam
Ne toprağın kokusu dindirir,
Ne yağmurun sesi özlemimi.
İyi değilim ben,
Hiç iyi değilim
Gök yüzü gibi karanlık duygularım
Bir gürlese,
Bir şimşek çaksa içimde
Seller boşalacak gözlerimden
Bir dur, sus, dinle beni
Izdırap nedir, bilirmisin
Başkasının kollarında, Seni düşünmek
Bir de ;
Sensiz akşamları sevmek
Bu kadar umursamazlık niye
Bir benim kötü
Bir ben sevilmeyen
Taş olsa bir bakar insan
Hiç yok gibi ezip geçmek niye
Ateşlerde yansada yüreğim
Korkma, adını fısıldamam kulağına
Duysun istesem de bütün dünya
Söylemem seni sevdiğimi, korkma
Yıksan da,yaksan da sözüm yok sana
Gözümün nurusun küsemem sana
Benimki sadece hayal kalsa da
Tek mutluluğumsun küsemem sana
Kimim,senin için ne anlamım var
Mutluysan, mutluyum
Mutluluk gözyaşlarım
Mutsuzsan kahrolurum
Kederimden ağlarım
Ne bir anlamı kaldı nefes almanın
Ne de bir önemi var hayatın
Sana öyle yabancıyken
Bu kadar acıya katlanmanın
Seni benden bilirdim oysa
Sen istedin,
Çık dedin hayatımdan, çıktım.
Kolay olmadı.
Parça parça, yana yana çıktım.
Çalıştım unutmaya. Unuttum mu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!