Hayat bir oyun
Ve perdeyi annemin açtığı.
Oyunun başrolünde istemeden de ismimin yazılan
Belki oynamak zorunluluğu var olan bir oyun.
Kendini bilemezken senaryosu eline tutuşturulmuş
Okumanı bile beklemeden
İşte sevdiğim kadının gözleridir beni öylece tutan.
Baktıkça içinde huzuru bulduğum,
Belki de yaşamadığımı bana sessizce sunar.
Hele ki birde sözleri var
Kalbimde aşk okları gibi etki yaratan
Kulaklarımda aşk fısıltılarını hissettiren
Özlüyorsam bu dünyada seni
İki nefes arasında nefesini
Duymasamda her an sesini
Ordasın biliyorum,tutmasam da elini.
Özlüyorum seni sevmeyi
Bu şehre yağmur yağdı.
Benim gönlüme ise gözyaşların
Bak! Yine gitme türküsünü sarmışsın
O tatlı dillerine
Söyleniyorsun acı tarafını bana gösterirken
Bakmıyorsun bile arkana
Bugün deniz ayrı güzel
Dalgası köpük köpük akıyor
Parlıyor gözüme ışıl ışıl
Güneşte ayrı yansıyor hayata
Sanki beni sana çağırıyor koştururcasına
Kalbimle kalbinin sevişmesini istiyorum
O kadar sevişsin ki karışsın
Sen benim kalbimi beslerken,
Ben seni yücelteyim içimde.
Gözlerim gözlerinde kaybolsun istiyorum.
O kadar karışsın ki,
Üzerimde bilinmeyen yorgunluğum var
Omuzlarıma öyle yükleniyor ki hayat
Vücudum topraklara gömülü yürüyorum
Bir kafam dışarıda kaldı
Yaşamak dersen adına.
Nefes alıyorum ciğerlerimin kısıtlı boşluklarına
Güneş gibi doğarım yalnızlarına
Doğruları sunarım yanlışlardaki hayata
Geceleri bulurum nöbetlerinde
Bir ay olurum köşeye sıkıştığında.
Bir fener olurum yolunu bulamasanda
Gözlerinde göremedim varlığımı
Silmeye benden mi başladın hayatında
Hiç mi acımadı çizerken kalbinden beni
Sızlamadı değil mi varlığımı hiçe sayarken
Yokluklara doğru süpürürken benliğimi
Bir damla gözyaşın bile çok muydu bana
Gidenin dostu olmazmış
Varsın olmasın kim takar
Ben gittikten sonra
Arkamdakilere kim bakar?
Hayat sürüklerken bolluklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!