Gözlerin bakıyordu gitme kal dercesine
Hafiften ıslanıyordu bana belli etmesende
Kıyamazdım gözlerinden akan o yaşlara
Ama gitmek zorundayım,bıraktım ruhumu sana.
Biliyorsun yanında kalmak istiyorum aslında
İlk doğduğunda küçük topacık
Elleri ayakları ufacık.
Gözleri sanki bir boncuk
Hayatın tadı,tuzu çocuk.
Ağlaması sanki bir anlatım
Bebeğim sakın ha korkma
Uzun bir yol var daha yaşamda
Yürüdükçe yoruluruz sanma
Her zaman yaslanacağın bir dost var yanında
Kendini yalnızlarda bırakma
Nedir merhamet diye sorsalar
Kim bilir?
Herkes bir şeyler söyler elbette
Kimisi sevdiğinin yardımına koşması der
Kimisi de hayvanların arasındaki ilişkileri gösterir
Acaba affetmek diye savunan olur mu?
Mor yeller sarıyor her tarafımı
Huzur kaplarcasına öylece
Bütün hücrelerime doluyor
Hiç dolmayacakmışcasına öylece.
Mor ışık parlıyor gözlerime
Belki vahşi bir at olmak isterdim
Özgürlüğüne düşkün,hırçın,güçlü.
Dağdan dağa koşarken rüzgarla yarışan.
Ya da kartal olmak,uçmak isterdim.
En uzaklarda bulunmak,erişilmemek.
Kargalara inat tek başına uçmak,
Sen nerden bileceksin
Sensizliğin acısını, ızdırabını
Sen hiç sensiz kaldın mı ki
Bana yokluğunu anlatacaksın.
Varlığın burnumda tüterken
Aklımdaki düşüncelerin koşuşturmasını
Melankolik zamanlarım oldu
Keman sesine hayranlığım gibi
Sessizliğe aşıklığım oldu
Bensiz gülmelerin olduğu gibi.
Yaşamdan kaçmalarım oldu
Şimdilerde ölmekten korkuyorum
Evet, hem de çok
Oysaki gelmesine kendimi alıştırmıştım
Umursamazdım hayatımın sonunu
Yada nasıl geleceğini
Biliyordum zamanı gelince biteceğini
Şimdilerde sade sevdalara aşığım
Tamamen şeffaflaşmış öylece sevgilere bakıyorum
En saf halinde menfaat gözetmeden
Onu sadece o olduğu için seven
Gözleri gözetiyorum
Her noktası için aklında pürüz yaratmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!