Ali Efeoğlu Şiirleri - Şair Ali Efeoğlu

Efkarımı dağıtamadım bu gece yine
Bir bezginlik bir sersemlik var üzerimde
Kendimi asırlarca yaşamış kadar yorgun hissediyorum..
Bir yandan sevdiklerinden uzak olmak
Bir yandan İzmir'in hasreti!

Bir ceset bulundu denizde,gencecik bir adam
Masmavi suları karardı,körfez ağladı
Bir hayat daha bitmişti çaresizlikler içinde
İzmir utandı,körfez ağladı

Doğduğu gün anası babası sevinmişti

Körfez ve Sen...

Ne olur,bir Şarkı söyle benim için Güzelim
Bülbüller kıskansın o güzel sesini Senin

Yayılsın sesin Körfezin üzerinden dalga dalga

Kötü gurur...

Gelmek ister gönül sana
Şu kötü gururla başedemez
Sensiz hayat zevk vermez ki bana
Gururum satayım derim,kimse istemez...

Koyun...Dörtlük...

her koyun kendi bacağından asılırmış
her inekte kendi kuyruğundan
bu dünyada Türkiyede katil olmak varmış
asmayız besler semirtiriz durmadan...

2 kere 2, 4 eder derler de
Acaba neden böyledir
Gündüzün peşine gece gelir de
Gündüz nereye gizlenir

İyiliğin kaynağı sevgidir

uçan kuşlara seni sordum
verecek cevap bilemediler
hepsi mahzun ve hüzünlüydü
öylece bakıp öttüler

hasretler özlemler senin

Derince,kocaman idi kahrolasıca kuyu
Küçük çocuk düştü içine boğuldu
Karanlıktı suları aynı geceler gibi
Çırpındı küçük yavru,mezarı kuyu oldu

Gören vatandaşlar haber verdiler

Geceler ismini sordu
Haykırdım o karanlığa
İçim dışım bir hoş oldu
Ne güzeldi adın Leyla

Ufukta hep ulu dağlar

Arayıpta bulan hani
Can insanı,büyük ilmi
Varır sorarım şimdi
Kurudumu o pınarlar

Şafak açtı,ben yol aldım