Sevdiğim
Gönlümün şifresi mavidir bu gün
Gözlerinle girmeyi dene sevdiğim
İçinde yangını söndü sönecek
Usulca üflemeyi dene sevdiğim
Evleri gezdim gördüm, her birinde üç oda
Bir odası kocaman, üç oda kadar ya da
Kimi zaman iki kişi, üç katta birden yaşar
Bütün odalar boştur, akıl kendine şaşar
Sanma ki Ali emmim görmüyor beni
Herkesten daha iyi anlarım seni
Gözlerinin derinliği, kör eder beni
Anlatayım seni de, dinle Tülay’ım
“Kızım” sesi yokluğunda, sarıldı gecelere
Nere çıkar bu yollar, ne olur halim
Sevmeye kaldı mı benim mecalim
Gizlice çağırır gibi sanki davetin
Gözlerinle gözlerime dokunma benim
Bir mezarın baş ucunda buz gibi dondu
Umutlarım o nâş ile mezara kondu
Yanımda mânevi güç bildiklerim
Aklıma yük olup başıma kondu
Gizemli bir parmakla,
kalbim, öyle hissediyorum ki,
doğru bilinen yanlışlardan,
yanlış bilinen doğrulara doğru
itiliyor sanki.
İçimde bir kervan gün, gün dönüyor
Her günün sonunda başa dönüyor
Yorgun düşen bedenim, sanki ölüyor
Ya bir soluk nefes ver, ya sal gideyim
Cılız bir bedende, bir zerre gönlüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!