Köle pazarında bir esir gibi
bırakmıyor sokaklar beni, aklım seni
Gündüzüm esir düşmüş geceler zindan
Gölgeler ışık bekler, ben ise seni
Bir Allahım var, bir de senim.
Tek kahrımı çekensin, başından berim.
Canımız, evlatlarımız dahi
bir bir terk ederken bizi,
tek yanımda kalanımsın.
Gürz ile vurun ki, bağrım kırılsın
Çatlasın kaburgam, yüreğim çıksın
Gazzeli çocuklar ona sarılsın
Şefkatsiz acılara koymayın beni
Bir cocuğa yakışır mı, hiç çığlık sesi
Bomba ile kesilir mi, çocuk nefesi
Oyunlarda kalırken, sonsuz hevesi
Bitmeyen şarkılara beni yazıldılar
Yokluğunla sınama, dayanmaz kalbim
Gelmesen de her gün görün gözüme
Sensiz geçen günleri vurmadan yüzüme
Zindanım seni bekler, gel ışık gözlüm
Sanma ki senden başka bir sevdiğim var
Rùh-u Revân idim beden istedim
Tenime sarıldım ki, ben görüneyim
İçimde ki alem karanlık kaldı
Perdeyi açmadım ki, sen görüneyim
Bulanık bir akıl bataklığında
Hedefini şaşmayan, alevli kurşun gibi
Yüreğimi ortasından, deliyor bakışların
Gökyüzünü kıskandıran, denizleri andıran
Göklerin mavisiyle, yarışıyor gözlerin
Kipriğinde gerilmiş, esen yel kadar serin
Gül beyaz, sen beyaz
Benim ise içimde ayaz.
Bir yanım “yazma” diyor,
Bir yanım da “yaz”.
Sensiz nasıl geçer, bilmem ki bu yaz.
Beklenmedik bir hasret düştü gözüme
Özlediğim sevdiğim kim ki kaderim
Nedir bu çığlık dinmez içimde
Kulağıma gelen ses nedir kaderim
Zamansız mekansız, her gün ap ansız
Susmak ne de çabuk bitiriyor herşeyi
Seni, beni ve biz dediğim herşeyi
Dilin varamadığı, yerin adıymış susmak
Tıpkı hiç yürümeden ölmek gibi yani
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!