Alfabemin Çocukları Şiiri - Fevzi Günenç

Fevzi Günenç
551

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Alfabemin Çocukları

Ne güzeldir çocukları alfabemin
Bayılırım onları görünce
ABC...

Ç de bir C'dir kendince
Benî var çenesinde.
D şiş karınlı dede.

E sanki bir pencere
Kelebek konmuş kanadına
Pencere mi sadece
Merdivene de de benziyor bence...

Benzer pencereye de F
Ama alt ayağı yok
Gitmişse artık nereye?

G bir devekuşudur
Gagasını saklamış karnına
Kimse göremez sanıyor
Gelseler de yanına.

Ğ de öyle ama biraz kurumlu
Gargara yaparken bile
Ğaa ğaaa ğaaa diye
Başındaki şapkaya bakar da aynada
Benzetir kendini kraliçeye.

H'ye hamak da kurulur, salıncak da
Biraz da kaleye benzer derim sorsalar bana
Top alt farafından girerse gol olur
Üstten geçerse karavana.

İ harfi ' futbolcuyum ben ' diyor
Sektirip durduğu topu
Başından indirmiyor.

Çelik çomak oynarız I'yla
Benim için çomaktır hep
Uçup giden çelik olmak ister o'ysa.

J akraba değil K'yle
Kardeşi olur L' nin
Ama küskün bir oltadır o
Sırtını döner hep kardeşine.

K'yi ben benzetemem hiçbir şeye
Bir de kendisine sorun bakalım
Bir kurumlu, bir kurumlu ki sormayın
Kralı sanki sarayın.

L herkesle barışık bir olta
Onun da içinde yara
Bir türlü sevdiremeyişi
Kendini balıklara.

M kaydıraktır çocuk bahçesinde
Aman dikkatli kayın çocuklar
Kayarken çarpışmayasınız
Birbirinizle.

N, yan yatmış bir Z'dir
Asıl yan yatan Z
Sorarsanız kendisine.

Ne kadar kurumlansa hakkıdır O'nun
Haksız değil, bezemekte dünyaya
Döner durur kendi etrafında...
O atlı da sanki, Ö yaya
Fazladan gözleri var
İnanmaz sorar O:
' Hani Hani, neresinde?
Tepesinde tepesinde...

Yaramaz bir harftir P
Öğretmeni kıyamaz atmaya dayak
O yüzden cezası
Dikilmektir tek ayak.

R harfi ikizidir P'nin
Usludur; ceza da neyin nesi?
Öyle olmasaydı nasıl ayırırdı
Onları birbirinden annesi?

S kendini yılan sanır
Islık çalar durmadan
Bence Ş'dir asıl yılan,
Islık çalmasına bile gerek yok
Kuyruğunda var bir çan.

T ise cambazlık yapar
Tek ayağıyla takla atar
Yatar yatar kalkar
Kalkar kalkar yatar.

U bir kuyu
İçi kuru
Yoktur suyu.

Horoz sanır kendini Ü
Diyecek yok 'ü - ürü 'süne
Nerde görülmüş iki ibikli horoz
Biri anlatsın şuna.

Vazo sanır kendini V
Balık konsun ister içine
Çiçek yerine.

Yaramaz çocukların
Süngerine benziyor diye
Ödü kopar Y'den kuşların
Söylese, gelse de dile
Kıymamıştır canına o
Daha bir tek serçenin bile.

Z, Zebra olduğunu sanır
Giyinir, kuşanır...
Özenilecek hayvan değil oysa
Sırtında Siyah beyaz, halısı
Olmuş, eşeğin pijamalısı?

Şiirin resimlenmiş dosyasını gönderebilirim fev27mynet.com adresimden isteyenlere.
Harflerimizi Boyle Güzel resmettikleri Günboyu.com ' a ve harflere Emek veren Herkese teşekkürler.

Fevzi Günenç
Kayıt Tarihi : 17.7.2010 06:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Fevzi Günenç