Uyanmıştı artık kainatı düşünmek, tefekkür arzusu
Sadık rüyalar görmeye başladı, O da bir Allah kulu!
İçini dışını nurla doldurmuştu mevlam, bizleri de yaratan
Selam veriyordu taşlar ve ağaçlar, Selam Ya Allah’ın Resul’ü!
Vahyin zamanı geldi, yaşı kırka yaklaştığında
Yirmi yedinci gününün gecesiydi, mübarek Ramazan ayında!
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.