Uyanmıştı artık kainatı düşünmek, tefekkür arzusu
Sadık rüyalar görmeye başladı, O da bir Allah kulu!
İçini dışını nurla doldurmuştu mevlam, bizleri de yaratan
Selam veriyordu taşlar ve ağaçlar, Selam Ya Allah’ın Resul’ü!
Vahyin zamanı geldi, yaşı kırka yaklaştığında
Yirmi yedinci gününün gecesiydi, mübarek Ramazan ayında!
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
