İnşirah Suresi bir iş bitince,
Diğerine koyul der ama
O söz aittir, ma:rufa.
Aldanma deni yaşama,
Sararlar kaputa,
Düşersin gama.
Öldüğün o an a:nında,
Malın mülkün kalmaz yanında.
Eşin dostun ağlar arkanda.
Sen gömülünce,
Onlar da kalmaz yanında
Amellerin seni hiç bırakmaz,
Şahidin olurlar, Yüce Divan'da.
O amelleri ma:ruftan seç.
Deni olanlarından geç.
FLA
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deni Hayat ve Maruf .Bu dünya boştur sözü yerine "deni, rezilce, ahlaksızca yaşanan hayat boştur, bunlardan hesaba çekileceğiz yaşanması gereken maruf olmalı" denmeli. KASAS-77 Yaşar Nuri Öztürk : "Allah'ın sana verdikleri içinde âhiret yurdunu ara, dünyadan da nasibini unutma. Allah'ın sana güzel davrandığı gibi sen de güzel davran/Allah'ın sana lütufta bulunduğu gibi sen de lütufta bulun. Yeryüzünde fesat isteyip durma, çünkü Allah fesat peşinde koşanları sevmez." "dünyadan da nasibini unutma." sözünden kastedilen doğal olarak maruftur. EN'ÂM-32 Ve mâl hayâtud dunyâ illâ leibun ve lehv(lehvun), ve led dârul âhiretu hayrun lillezîne yettekûn(yettekûne), e fe lâ ta’kılûn(ta’kılûne). 1. ve mâ : ve değil 2. el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı 3. illâ : ancak, ...'den başka 4. leibun : bir oyun 5. ve lehvun : ve bir oyalanma, bir eğlenme 6. ve le : ve elbette 7. ed dâru el âhiretu : ahiret diyarı, ahiret yurdu 8. hayrun : daha hayırlı 9. li ellezîne : o kimseler için 10. yettekûne : takva sahibi olurlar 11. e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmez misiniz Yaşar Nuri Öztürk : Şu iğreti, basit hayat bir oyun ve eğlenceden başka şey değildir. Sakınıp korunanlar için âhiret yurdu elbette ki daha iyidir. Hâlâ aklınızı işletemeyecek misiniz? MARUF Sözlükte; bilinen, tanınan, iyi muamele, tatlı dil, ihsan ve İslâm'ın hoş gördüğü her şeydir. Dinî terim olarak Ma'ruf; İslâm'ın hükümleri, genel prensipleri ve emirleri uyarınca yapılması ve söylenmesi gereken her söz ve fiildir. Isfehânî' Ma'rufu: "Akıl ile dinin hoş ve uygun gördüğü her amelin adı", Râzî; "Allah'a îmân", Hamdi Yazır ise "Muktezây-ı din olan tâatullah" olarak tanımlamışlardır. İyiliği emretmek bütün peygamberlerin ortak görevidir. Çünkü her peygamberin risaletini kavmine tebliğ zorunluluğu vardır. Böylece iyiliği emretme görevi nübüvvetin odak noktasını oluşturmuştur. Nitekim şu âyetler de iyiliği emretmenin önemini vurgulamaktadır. "Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir." (Âl-i İmrân, 3/104) "Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten meneder ve Allah'a inanırsınız." (Âl-i İmrân, 3/110), "Uygun olanı emreden, fenalığı yasaklayan ve Allah'ın yasalarını koruyan mü'minleri de müjdele." (Tevbe, 9/112) "İyilik ve fenalıktan sakınmakta yardımlaşın, günah işlemek ve aşırı gitmekte yardımlaşmayın." (Mâide, 5/2). (F.K.) YUKARIDAKİ MARUF ADLI YAZI DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI DİNİ KAVRAMLAR SÖZLÜĞÜNDEN ALINMIŞTIR.
KASAS-77
Yaşar Nuri Öztürk : "Allah'ın sana verdikleri içinde âhiret yurdunu ara, dünyadan da nasibini unutma. Allah'ın sana güzel davrandığı gibi sen de güzel davran/Allah'ın sana lütufta bulunduğu gibi sen de lütufta bulun. Yeryüzünde fesat isteyip durma, çünkü Allah fesat peşinde koşanları sevmez."
"dünyadan da nasibini unutma." sözünden kastedilen doğal olarak maruftur.
EN'ÂM-32
Ve mâl hayâtud dunyâ illâ leibun ve lehv(lehvun), ve led dârul âhiretu hayrun lillezîne yettekûn(yettekûne), e fe lâ ta’kılûn(ta’kılûne).
1. ve mâ : ve değil
2. el hayâtu ed dunyâ : dünya hayatı
3. illâ : ancak, ...'den başka
4. leibun : bir oyun
5. ve lehvun : ve bir oyalanma, bir eğlenme
6. ve le : ve elbette
7. ed dâru el âhiretu : ahiret diyarı, ahiret yurdu
8. hayrun : daha hayırlı
9. li ellezîne : o kimseler için
10. yettekûne : takva sahibi olurlar
11. e fe lâ ta'kılûne : hâlâ akıl etmez misiniz
Yaşar Nuri Öztürk : Şu iğreti, basit hayat bir oyun ve eğlenceden başka şey değildir. Sakınıp korunanlar için âhiret yurdu elbette ki daha iyidir. Hâlâ aklınızı işletemeyecek misiniz?
MARUF
Sözlükte; bilinen, tanınan, iyi muamele, tatlı dil, ihsan ve İslâm'ın hoş gördüğü her şeydir. Dinî terim olarak Ma'ruf; İslâm'ın hükümleri, genel prensipleri ve emirleri uyarınca yapılması ve söylenmesi gereken her söz ve fiildir. Isfehânî' Ma'rufu: "Akıl ile dinin hoş ve uygun gördüğü her amelin adı", Râzî; "Allah'a îmân", Hamdi Yazır ise "Muktezây-ı din olan tâatullah" olarak tanımlamışlardır. İyiliği emretmek bütün peygamberlerin ortak görevidir. Çünkü her peygamberin risaletini kavmine tebliğ zorunluluğu vardır. Böylece iyiliği emretme görevi nübüvvetin odak noktasını oluşturmuştur. Nitekim şu âyetler de iyiliği emretmenin önemini vurgulamaktadır. "Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir." (Âl-i İmrân, 3/104) "Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten meneder ve Allah'a inanırsınız." (Âl-i İmrân, 3/110), "Uygun olanı emreden, fenalığı yasaklayan ve Allah'ın yasalarını koruyan mü'minleri de müjdele." (Tevbe, 9/112) "İyilik ve fenalıktan sakınmakta yardımlaşın, günah işlemek ve aşırı gitmekte yardımlaşmayın." (Mâide, 5/2). (F.K.)
YUKARIDAKİ MARUF ADLI YAZI DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞI DİNİ KAVRAMLAR SÖZLÜĞÜNDEN ALINMIŞTIR.
TÜM YORUMLAR (1)