/önü kesilir birdenbire, Boğaziçi’nden geçen bütün rüzgârların/
üstüne tüy dökümü bir gömlek giymişsin, gene üşüyeceksin
boğaz havası güzeldir ama sert eser sevdiğim, bilmez misin.
haydi çıkar çantanın içinden de ver bana şimdi
şiir yazmam için yanına aldığın o kağıt-kalemi.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
