Mert, yiğit adamlar geldiler Alamut kalesine,
yarından iki gün önce.
Ellerinde ölüm fermanım ve bir kaç mürekkebi akmış mektup sarılı yağız atların bileklerinde.
Mert, yiğit adamlar "sen kötüsün!" dediler; -edeptendir- tebessüm ettim, başımı suyu bittiği halde ısrarla su talep edilen bir tulumba gibi aşağı yukasrı salladım, doğruladım.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta