Hüzün tüllerini üstüne örtmüş
Alaca karanlıkta bir yeşil bahçe.
Gün ışırken dallara, okşuyor güneş
Bembeyaz kerpiç evi bir ana gibi.
Sarıyor sıcacık kolları günün,
Rehâveti hâlâ durur dallarda.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Sarıyor sıcacık kolları günün,
Rehâveti hâlâ durur dallarda.
Bilinmez kim bilir kimler yürüyor
Kuru yapraklarla dolu yollarda?
Çok güzel dizeler,yüreğinize sağlık,keyifle okudum.Kaleminiz susmasın.Saygı ile
bu yaşlarda sevemiyor insan
sarı yapraklı manzaraları
artık o kartpostalları biriktirmiyorum
ama bu şiir çok güzel
sevdiriyor insana
siz de bayılıyorsunuz
sarı sarı yapraklara
ne diyeyim
başarı sıhhat ve ayfiyet dilemekten başka
İbrahim Çelikli
muhterem halenur hanım zatialinizi tanıyıp müşerref olmak isterdim o kadar yogın duygularla yazıoyorsunuzki etkilenmemek mümkün degil hayranlıgımı mazur görün saygılarımla
güneşli ama hüzün dolu bu tablo içinde bir ana sıcaklığında betimlenen beyaz kerpiç ev elbet kuru yapraklarla dolu yollarında kendisine doğru yürüyecekleri de doğurmuştur. kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta