Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Al git derken bile insanın yüreğini sızladığını gördüm.Nedendir akın bey bu sevdayı yaşarken insan sevdiğine bu sözlerle iter sevdiğini uzaklara penceresin bırakmayın kalbinizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta