Toprak ter kokuyordu. Nefesim tütün. Kurşunlar zıp zıp diyerek toprağı öpüyordu. Makinalı tüfek sesleri yürek çığlığı kadar acıtıyordu ruhumu. Sağımdaki solumdaki aslanlar birer fidan gibi düşüyordu kara toprağın bağrına. En son ben düştüm. Menzile çok az kala. Üşüyor muydum?
Asla.
Korkuyor muydum?
Ne Mümkün.
O gün benim bayramımdı. Kanım kanına karıştı şehit atalarımın. Toprağım toprağına kavuşacak birazdan. Ve üzerimde al güller ve beyaz zambaklar açacak.
Özgür ve bağımsız rüzgarlarla savrulan...
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta