Boynuma ağlayan bir kadın vardı Mösyö, kıramadığımdan kırıldığım.. Nasıl olur da bana dair her şeyi bilirdi.. Şimdilerde hatırlarım gülüştüklerimizi, bir gece yarısı cinayetime katlandı. Beyazlığımda kirli maviye bulaştı, sayfalarımın arasında kaybolurken, bir çığlık attı hayatın acısına..
Akşamüstüydü Mösyö, bir Cadillac'ta öldürdüm onu, bir karıncayı bile ezemeyen ben, ruhunu alıp, terk ederek öldürdüm onu..
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta