Çeşme'de Akşam Oluyor Şiiri - Dinmez Er

Mutlak sessizlik ürkünçtü çığlıklarından
Gün batıyordu ağır ağır,
Renkleri yutuyor gelen sinsi karanlık,
Gölge orduları işgale hazırlanıyordu,
Çeşme'de akşam oluyor.

Kozmik yağmurların kokusu var havada,
İşaret fişekleri ateşlenecek birazdan,
Denizler türküsünü söyleyecek tayfalarına,
Küflü hücrelerde, parmaklıklar arkasında,
Suçlarına isim konulmayanlar, mahkûmlar,
Kalemsiz, kâğıtsız, ışıksız şiirler yazıyorlar.
Gece kuşları aynalar önünde dudak boyuyor,
Çeşme'de akşam oluyor.

İnsanlar karınca misali evlerine ekmek götürüyor.
Kuşların kanatlarında heyecan yuvaya dönüş telaşı,
Kızıllığından soyundu ufuklar, sular morardı.
Kaç emekli yoğun bakımlarda gözlerini kapıyor,
Çeşme'de akşam oluyor.

Yeşilden kömür siyahına dönüyor renkler,
Ormanlar, bağlar yanıp kül olan zenginlikler,
Kuruyan kaynaklardan su yerine hüzün akıyor.
Ovalar, yaylalar, billur derecikler, gölcükler susuz,
Dağların başlarını duman bürümüş görünmüyor.
Şiirler ki hiçbir şeyi değiştirmiyor, okuyan yok!
Şairler umutsuz, çaresizlik içinde ağlıyor,
Çeşme'de akşam oluyor.

Dinmez ER / Şiirleri /Çeşme / 2017. 02. 28 /