Diz çöktü karanlığa yine akşam güneşi
Siyahın arandı da bulunmadı hiç eşi
Uykuya daldı su ve dünyanın tek atesi
Sakladı sır gibi ne varsa duyup gördüğü...
El sallamadan gitti yine akşam güneşi
Sanki gizemli şafak sevgilinin gidişi
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta