Akrep misali
hayat bizi ummadığınız anda yakalar
ve yaşamımız elimizden alınır
başkalarına sunulur
kopardığımızda zincirleri
korkular sarar her yanımızı
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Eğer bir akrebin etrafına ateş çemberinden tuzak kurulursa, o zaman batırır iğnesini kendine...
Yoksa 'dik başlıdır', asla vazgeçmez yaşamaktan...
Lütfen siz de öyle düşünün, Necva Hanım... 'Düşmanın eline düşerseniz', tamam...
Şiiri ve sizi kutlarım..
Çok değerli,
Karikatürist, Şair Necva KIYAK
Şiirde anlatmak istediğiniz konunun
hassasiyetini çok iyi anlıyorum.
Şiirin bağlantı bölümünü oluşturan
mısralara baktığımda, Size acı
verenlerden kurtulmak için kendinizi
feda etmektesiniz.
Anladığım kadarıyla
zehirli iğnemi karşımdakine batırsam
o yaşamını yitirecek , ömür boyu yine
acılar içinde kıvranacağım şeklinde
kendinize dönerek, zehirlenmenin
kurtuluş oluşunu bir humanist olarak
kabullenmişsiniz.
Oysa iki seçeneğin olduğu yerde bir
seçenek daha vardır. O da mücadeleyi
elden bırakmamak. Milliyetçi-Müslüman
denen işbirlikçi katil-katliamcılar
ve islami bölücülerin zulumüne karşı
ölümüne savaşmalı bunlarla. Eğer hayat
noktalanacaksa bu yolda darağacında
son bulsun.
Şefik KÖROĞLU
Bu mesajımı sil
Bizler diğerlerinden ayrıcalıklıyız,kendimimize iğnemizi batırmaya hakkımız yok.Çünkü biz onlardan farklıyız; kendimizden başklarını düşünmek gibi üstün bir özelliğe sahibiz......
Kimseye uşak olmayan bizlerin akrep gibi kendimizide sokmaya hakkımız yok.Çok güzeldi dost....
Kutlarım güzel şiir.
Ant+10puan
VAY BEE
Hani benim
Topacım vardı,
Sekerek giderdim uyumaya
İpini kesen
Esarete kafa atan
Uçurtmalarım
Su kadar saf
Kuş gibi hafif uyanırdım sabaha
Kelebeklerim kuşlarım
Ayı çatlatırdı attığım kahkaha
Göz kırpardı yıldızlarım
Kavak yellerim vardı
Gözlerinde çiğdem açardı
Ölümü göze aldığım sevgili
İnsanım demeye
Utanırım şimdi
Gözüne bakmaya
Göze gelmiş o bir çift zerdali
Ne yaptınız
Ne olmuş o uçarı çocuğa
Neye benzemiş o yer yüzü güzeli
Bu yürek bu göz…
Bel ağrısı
Romatizma
Bu ip cambazı
Sevgi kabızı
Şu karanlıkta göz eden
Şu tik, şu kasılan beden…
Vay bee!
Bu, benim ha
Ne olmuş bana
Hangi akıl
Hangi okul
Hangi çevre
Nasıl bir ana
Bakar mısınız şu hayvana
Kim benzetti ulan, beni buna!
Mahmut Nazik 30.10.2009 Mersin
Şair şiirinde içinde bulunduğu an 'ın ve geleceğimize duyduğu kaygıları coğulcu ruhuyla
Atıfta bulunurken İnsanlığımızın örğütsüzlülüğünü
anlatmiş olmasada ..özünde bu mesajı buldum.
şunuda belirtmeliyimki şiirin bitiminde coğulculuğu bireyselciliğe indirgemesini algılayamadım..
Yoksa benmi algılayamadım.
Şairi bu anlamlı dizeler için yürekten tebrik ediyor
sevgiyle selamlıyorum..
acıyı başkalarıyla paylaşmak yerine kendi dünyamızda yenmeye kalkarsak daha da artar..Zincirleri kırmak zamanı geldi galiba..
Üstad, işte kelamın o kadar güzel ki, ders verici.
yüreğinize kaleminize sağlık efendim.
sadece dünyayı düşünerek yazmışsınız
zehirli iğne kurtuluşmu acı çekmenin kapısını açışmı derim ve tebrik eder saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta