Aklımın mekanı Şiiri - Murat Şair Yazar

Bir raf var köşede,
anılarla dolu
toz tutmuş gülüşler,
yarım kalmış vedalar.
Her biri dokununca
bir başka hikâye anlatır
suskunlukla.

Bir sandalye boş kalır hep,
seni bekler gibi.
Ne zaman otursam yanına,
soğuk bir esinti geçer içimden.
Belki de hiç gitmedin
ya da hiç gelmedin
bilemiyorum artık.

Aklımın mekânı
kendi içimden kurduğum bir şehir.
Sokak lambaları düşlerimden,
yolları çocukluğumun ayak izlerinden.
Ve her köşe başında
kendime rastlıyorum
bazen tanımadığım bir yüzle.

Saat yok burada,
çünkü zaman anlamını yitirir
düşüncelerle yıkanınca.
Gece gündüz birbirine karışır,
uyanmakla rüya
aynı kapıdan geçer.