Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
çok iyi
Yeşke hayattan hiç alıcamız olmasa.Yada unutsak alıcaklarımızı.Hatırlamasak...
yüreğinize sağlık.
Zaman ve insan..
Şiirin pencersinden dinleyerek ferahladık az önce..
Şairin izniyle diyorum zaman ve insan tem ini bir öykücünün de dilinden dinleyelim birlikte..
Ireneo Funes, Bellek Funes öyküsünün hiçbir şeyi unutmayan kahramanı ve “… ordusundaki her askeri ismiyle çağırabilen Pers kralı Krezüs; topraklarında konuşulan yirmiiki dilde yasa dağıtan Mitridates; bellek güçlendirme biliminin mucidi Simonides; sadece bir kez duyduğu her şeyi aynen tekrarlama sanatının ustası Metrodorus”. Kavranamayan zaman, Borges'in ana temalarından biri. Zaman hafızadan oluşmuştur ve hafıza da unutuştan meydana gelmiştir. Sonsuzluk ve rastlantıyla ilerleyen öykülere düşkündür yazarımız ve bunlar kendi yaşamımızın gerçeklerine inanmamızı kolaylaştırır. Kesinliğinden ya da varlığından şüphe etmediğimiz olaylar, insanlar yaratıp, sonra bizi şüpheye düşüren ve bu ikircikli ilerlemenin sonunu her defasında okura bırakan Borges, “gibiler” üzerine kurulu yorumuyla anlamı belirlemekten kaçınır, çok anlamlılığa yer açar. Sonsuzluk ve parça, düş ve gerçek iç içedir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta