heyhât,bu akıl ziyân olmadan cam fanusta
Yunus gibi kaybolup gitti bir okyanusta
varlıktaki ince tülbendi açsam,bakanlar
hayranlık içinde her şeyi telkinsiz anlar
artık ne gönülde gâm,ne ziyâretçi bir his
kalpsiz değil a cânım insan oldum bilâkis
korkmam,kâbusuymuş aklın,bu dünyâda kendi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
