AKIL YOKSUNU
Hakk’ın Habibi’ni olay edince,
Ünlenirim sanmış akıl yoksunu!
Kalbin tabibiyle alay geçince,
Emlenirim sanmış akıl yoksunu!
Bu değil görevin işin bir kere,
Bu değil türevin düşün bir kere!
Bu değil direğin döşün bir kere,
Demlenirim sanmış akıl yoksunu!
Zelil olmuş; adam, kırkında değil,
Rezil olmuş; adam, çarkında değil!
Zibil olmuş; adam, farkında değil,
Yemlenirim sanmış akıl yoksunu!
Mizahta yer alan Nebiyullah’tır,
Bahse konu olan Habibullah’tır,
Aklınca horlanan Rasulullah’tır,
Kinlenirim sanmış akıl yoksunu!
Pîr-i Fânî der ki; üzme boşuna,
O derin sularda yüzme boşuna!
Bizim duvarlarda çizme boşuna,
Dinlenirim sanmış akıl yoksunu!
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
02.07.2025 – KAPAKLI
Mehmet Şahan
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!