Kafedeyim oturmuşum kederimle,
Camdan seyrediyorum aşk gemilerini.
İstedim garsondan bir kederli latte,
Gözlerim ışıldadı, bir Akdeniz beyefendisi.
Gülümsedi, yaklaştı, sordu "Nedir bu kederin sebebi?"
Anlattım ona denizin hırçın dalgalarını
Ayrılık acısının yüreğimi nasıl dağladığını
Dinledi beni sabırla, gözlerinde anlayış pırıltısı
"Aşk," dedi, "bazen fırtınalarla gelir, bazen de sessizce gider."
"Ama unutma, her fırtınanın ardından güneş doğar yeniden"
"Ve her ayrılık, yeni bir başlangıcın habercisidir senden."
Sözleri içime işledi, sanki bir merhem gibi
Kederim hafifledi, içimde bir umut filizi
Teşekkür ettim ona, Akdeniz beyefendisine
Gülümsedi, vedalaştı ve kayboldu kalabalığın içinde.
Ama kaderin cilvesi, yollarımız kesişti yeniden
Bir sahil kasabasında, gün batımında karşılaştık aniden
Göz göze geldik, kalplerimiz hızla çarpmaya başladı
O an anladım ki, bu aşk yeniden alevlendi.
Günler, geceler boyunca el ele dolaştık sahilde
Aşkın en güzel şarkılarını söyledik birbirimize
Denizin kokusu, yıldızların ışıltısı şahit oldu aşkımıza
Akdeniz beyefendisi, yeniden girdi hayatıma.
Artık kederli latte değil, aşkın tatlı şarabını içiyorduk
Her yudumda birbirimize daha çok bağlanıyorduk
Aşk gemilerimiz, bu sefer birlikte yelken açmıştı
Ve biz, sonsuz bir yolculuğa çıkmıştık.
Kayıt Tarihi : 24.3.2025 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akdeniz kıyılarında bir beyefendiye tutuldum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!