Akdeniz Şiiri - Sadık Softa

Misafirim Akdeniz, işte sana gelmişim.
Mavinin tonlarını inan sende görmüşüm.
Çayım, sigaram hazır, balkonda oturmuşum.
Tanımam gerek seni, tanışalım Akdeniz.

Bu müthiş öfken nedir, dalgan kıyıya vurur?
Oynaşan çocuklara, neden korku savurur? !
Bütün vücudun canlı, bu ne müthiş bir gurur? !
Oysa suların şeffaf, şeffaf dalgalı deniz.

Sahillere dökülmüş, binlerce sevdalılar.
Eda ile naz ile sana açılmış kollar.
Yaralı ceylan gibi bilinmez ne derdin var?
Gel gitlere kapılmıs; dalgan, dalgalı deniz.

Rüzgârların öfkesi, köpüklü dalgalarda.
Hırsla gazaba gelmiş, avuntusuz, yaslarda.
Acıdan lezzet alır, uzar sonsuzluklarda;
Ben acılar içinde; acılar, bende deniz.

Ben sevda vurgunuyum, senin haberin var mı? !
Kolun açık herkese, kucağın bana dar mı? !
Dertlerimi anlatsam, bilmem yararı var mı?
Umursamazsın belli, seni dalgacı deniz.

Sahil insanla dolu, sanki insan kaynıyor.
Insan seli akıyor, kimse sana doymuyor.
Seni kucaklıyorum, dalgaların duymuyor.
Ben geldim bak uyuma, şöyle bir sallan deniz.