Çocuk sordu annesine:
Sen besler, büyütürsün,
Ninni söyler, uyutursun...
Ya baba dediğim bu adam,
Neden gelir gider evimize?
Anne gülümsedi ve dedi ki:
Baba güçtür, kuvvettir.
Sofrada sıcak aş, ekmektir.
Gece gündüz çalışır,
Terle yoğrulmuş emektir.
Ben evimizin sıcak odasıyım,
O, direği, çatısı.
Bizi korur her fırtınadan,
Soğuğa sıcağa karşı.
Bende sevgi var tadacağın,
Onda direnç var duracağın.
Ben gözlerindeki gülüşüm,
Baban alın terindeki öyküm.
Ben sana masallar söylerim,
O gerçekleri taşır gün gün.
Ben kalbini okşarım gece,
O yol açar sabahın önünde.
Çocuk anladı usulca:
Baba güç demek,
Sürünerek yürümek gibi zor ama gerek.
Anne sevgi demek,
Sıcacık sütle büyümek gibi tatlı ve gerçek. S.GÖL
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 20:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!