Ahsen Şiiri - Mustafa Yaman 2

yılan ağzını açabildiği kadar yer
sonra uykuya yatar bi mafir
saksağan der ki tavşana
hadi yine iyisin dolaş gönlünce.

boşunadır karganın kuruntusu
kimse ona sesin güzel demeyecek
ama onu sever yamuklusu
öyle kolay vazgeçmeyecek.

az ilerde on, onbeş tümsek
ağaçlara değecek kadar yüksek
öyle bir örmüş ki karıncalar sıvıyla
o kadar sağlam olmaz biz örsek.

bir mecnun geçer öteden
nereye gider bilinmez
hep nasihat almış sevgiden
şimdi ona boşverde denilmez.

Bu temaşa var gölgeler içinde
o sessiz ahsen, kıpraşan yapraklar
kurbağalar zıplıyordu sular üzerinde
ilham veriyordu ormana varlıklar.