Ahşabın dokusu efkardır
Nefeslerimizi besliyor ezelden ebede
Eskidikçe derinleşir yarıkları
Yarıkları iyice saklar nefesten şiirlerimizi
Sazın tellerinde ulu çınar
Tamburun tellerinde ahşap konak
Neresine bakarsam ağlamak boyunduruğum
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
