Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Ağalar,
Atlar da ağlar inanın.
Hem de bir ağlar,
Dayanmaz gözyaşlarına sıradağlar...
***

1/:
Yüreğimden damıttığım koygun bal,
Sevgiliye yazılan şiirin diğer namıdır.
Bu yüzden,
Arı vızıltısıyla gezinirim,
Alemlerin esrarlı gözesini...

1/:
Bir adam, maddiyattan savrulur;
Direngen duygularının eteğinde durur,
Eli kayar hissiyatının basma entarisinin altına…
Bir gün gayzer olur fışkırır,
Bir başka gün sakladığı sanrılarına tutunur…

1/:
Uzun yollarda dizüstü,
Yüzüstü kısa mesafelerde…
Utancıdır sırtımdaki kanatlarımın,
Yağızatlarımın çatladığını görmek,
Ve erememek ereğim olan suretsiz menzillere..

1/:
Hüznünü bana boşalt çocuğum,
Pirüpak çık hayat harmanına.
Gözlerin ışıl ışıl…
***
Bereketli ovaları al yanına azık diye.

1/:
Tuzaktaki turaçtır aslında,
Şu delibozuk dağlarda gezen aslan yeleli Ferhat,
Saçı Ermenistan yellerde savrulan Kerem’se,
Ağzı dizginli attır,
Kaf dağının eteğinde Tiflis diye bir hisarda,

1/:
“Öl,” dedim eski alışkanlıklarıma,
Uzatıp sevdamı döşümün namlusundan...
Ölmedim ancak yitirdim hüsbanını değirmenimin,
Yüreğimin altın kılfını kaybettim.
İşte bundandır mecnunluğum atam yutan çöllerde,

1/:
Her şey tabii mecrasında akardı,
Kara kuru bir köy çoğu iken ben,
Ve tabii ki emsalim Kerem,
Komşumuz Celal emmiden kalma kırık kavalı çalardık,
Hepi topu üç ya da beş notayı kullanarak.

1/:
Yetişin türkü suretli şiirler,
Yetişin ki işlenmesin son töre cinayeti...
***
Her ne olursa tarihin sisli labirentlerinde,
Kalbimizin derin kuyularında da o olur,

1/:
Bir su içerim ben eneraT...
Yalnız ve yağmur ormanı gözlerinden
Avuçlarında uyurum cennet kuşu mırıltısıyla.
EneraT… Ah eneraT! ...
Bir cıgara yapıp beş köşeli, kulak arkama